Met de billen (borsten) bloot

Mijn kracht laten zien is altijd veel makkelijker geweest dan mijn kwetsbaarheid tonen. Nu heb ik daar de afgelopen jaren toch aardig wat stappen in gezet, dacht ik zo. Maar mijn behandeltraject tegen kanker was een training in kwetsbaarheid 3.0.

 

Dealen met onmacht, angst, onzekerheid… een rollercoaster aan emoties. Nee, dat kon en wilde ik niet alleen aangaan. Dus ik moest én ging door het stof (ja, zo voelde dat): openen, uitreiken, hulp vragen!

Support, ‘samen’, heeft me enorm geholpen om op een ‘gezonde’ manier met de diagnose kanker en het behandeltraject om te gaan. Mentaal, emotioneel en fysiek. En nog steeds helpt het mij om dit traject samen te bewandelen.

Betekent het dat ik het een eitje vind? Welnee. Ik moet nog steeds over een drempel heen. Een bekend patroon van mij is dat ik dingen het liefst alleen doe. “Een elpee waarbij de naald telkens weer in dezelfde groef blijft hangen”, zo beschrijft een van mijn vrienden dit zo mooi.

Ja, ik weet hoe en wanneer die groef ooit is ontstaan. En iedere keer als ik zelf mijn favoriete elpee opzet – want ik ken die plaat zo goed, dus dat is lekker bekend voor mij- kom ik langs die groef.

Gelukkig heb ik dat steeds sneller door en kan ik ervoor kiezen snel een ander nummer te draaien dat wel lekker loopt.

‘Samen versus alleen’, ‘uitreiken’, kwetsbaar opstellen: het zijn enkele thema’s die een rol spelen in mijn gevoelens en ervaringen, waar ik na de diagnose kanker over ben gaan schrijven. Deze heb ik gepubliceerd in mijn boek ‘Kanker. Cadeau van het leven’. Ik hoop zo ook wat support door te kunnen geven, in welke situatie je je ook bevindt.

Vandaag moest ik denken aan mijn favoriete elpee, met de groef. Vanmiddag heb ik een lieve vriendin gebeld en gevraagd of zij met me mee wil naar een van mijn komende zorgafspraken. En dan voel ik me zo dankbaar. Dankbaar dat ik om hulp kan vragen en het kan ontvangen. En zo enorm dankbaar dat ik het krijg. Wat een prachtig en krachtig gevoel is dat toch!

“U heeft inderdaad een borstkankertje.” De chirurg zegt het op een bijna lieflijke toon. (...) Maar het grootste deel van de informatie die ik krijg, gaat langs me heen. Ik ben nog blijven hangen bij het woord ‘borstkankertje’.

Je kunt het boek ‘Kanker. Cadeau van het leven’ hier bestellen of bij je lokale boekhandel.

Nathalie_Van_Dam_Boek_V2-1-300x300